LENGTE CIRCUIT: 5.861 km
RONDERECORD: 1:32.740 S.Vettel (2019)
POLE 2021: Max Verstappen
POLE-TIJD 2021: 1:29.990
SNELSTE RACERONDE 2021: 1:36.404 Max Verstappen
TOP 3 RACE 2021: 1 Verstappen 2 Hamilton 3 Perez

Na een afwezigheid van 28 jaar keerde de pastis weer terug in de Formule 1. Nu het circus wordt overspoeld door Heineken kon de grootste pastis maker ook niet achterblijven lijkt het wel. Gekheid misschien maar Paul Ricard, de drank gigant, besloot al in 1969 om, naast het vliegveld dat al zijn eigendom was, een circuit te bouwen in de buurt van Le Castellet in de Provence, om zodoende zijn drankjes in het voetlicht te zetten. Adverteren voor alcoholische drank was destijds verboden in Frankrijk….

Binnen 10 maanden was het circuit klaar en vanaf 1971 tot 1990 werd er de Franse Grand Prix georganiseerd, onderbroken in 1972 (Clermont Ferrand), 1974, 1977, 1979, 1981 en 1984 (Dijon).

Het circuit was voor die tijd hypermodern met uitstekende faciliteiten voor de toeschouwer en mega-grote uitloopstroken ten behoeve van de veiligheid van de deelnemer. De Formule 1 coureurs vonden het maar zozo, op Jacky Stewart na misschien. Uitdagingen als Clermont Ferrand en Rouen lagen nog vers in het geheugen.
De baan was snel en vlak met een enorm lang recht stuk van ruim anderhalve kilometer, toepasselijk Mistral genoemd, gevolgd door de ultrasnelle Signes bocht, deze combinatie was een uitdaging voor elke coureur.
Door zijn zuidelijke ligging kreeg Paul Ricard al heel snel de rol die Barcelona nu heeft: testbaan. Toch kon het in de winter best koud kon zijn, er viel ook wel eens sneeuw. Niettemin testte het hele F1 veld er graag en veel. En dat betekende dat er over het algemeen weinig verrassingen waren: de winnaar was vaak de latere wereldkampioen, of zijn teamgenoot, of zat in de wagen die later de constructeurstitel zou halen. Enige uitzondering daarop was de overwinning van Nelson Piquet in 1985. Zowel hij als zijn Brabham waren kansloos voor de titels maar omdat de Pirelli banden, de warmte en het asfalt voor één dag goede maatjes waren kon de Braziliaan een overwinning bijschrijven, wat overigens voor Brabham de laatste was.
Uitgerekend op de locatie van die laatste overwinning kreeg Brabham een bittere pil te slikken: Elio de Angelis verongelukte tijdens testritten en zou het niet overleven. Het betekende het einde van Brabham als topteam en het betekende ook het einde van de Franse Grand Prix op het volledige Paul Ricard circuit. In feite werd de baan gehalveerd met ook een gehalveerde Mistral. De bocht van Signes werd wel behouden dus de grote uitdaging bleef.

In 1990 werd de laatste Grand Prix gereden op Paul Ricard en dat slotakkoord eindigde bijna met een daverende verrassing: de beide Marches, van Gugelmin en Capelli, reden bijna de gehele race aan kop. Terwijl ze zich in de voorgaande Grand Prix, die van Mexico, niet hadden gekwalificeerd. Eerst reed Gugelmin aan kop, en toen die wegviel Capelli. Capelli wist tot de voorlaatste ronde Prost af te houden, toen had de Italiaan met een defect af te rekenen en kon de Fransman er langs glippen. Uiteindelijk werd de Italiaan nog tweede.

Na 1990 ging de Franse Grand Prix naar Magny Cours, van de Côte d’Azur naar het platteland, van de beachclub naar de boerenschuur dus. Niet iedereen was er blij mee. Red Bull schreef demonstratief in zijn beruchte Red Bulletin: “Nearby club: Paris. Nearby place for fun: Paris”.
In 2008 was er in Frankrijk geen geld meer te vinden om een Grand Prix te organiseren. De Grand Prix van 2009 werd geannuleerd. Het land waar de eerste Grand Prix werd georganiseerd werd voortaan overgeslagen door het Formule 1 circus.

Paul Ricard was ondertussen verkocht aan Bernie Ecclestone die de baan onmiddellijk sloot en omtoverde tot testlocatie. Paul Ricard werd voorzien van allerlei meetsystemen, een sprinklerinstallatie, en de baan kreeg verschillende configuraties zodat auto’s en racewagens op alle manieren uitgetest konden worden. Daarbij werd het circuit voorzien van vele verharde uitloopstroken. Er werd een soort verharding op deze stroken toegepast die absoluut geen voordeel oplevert als je van de baan vliegt. Deze verharde stroken werden dan ook van allerlei kleuren voorzien om aan te geven waar de baan loopt.

In 2006 werd de baan weer vrijgegeven voor races en die kwamen er dan ook mondjesmaat. Wat toerwagenraces, wat GT evenementen. Maar grote evenementen zaten er niet bij, niet de Franse Grand Prix,ook niet de Bol d’Or, een 24 uurs race voor motoren. 

Maar in 2017 werd bekend gemaakt dat de Franse Grand Prix in 2018 terug zou keren en georganiseerd zou worden op Paul Ricard. Het circuit werd daarvoor gehuurd van Ecclestone.
De Grand Prix werd gehouden op de grote baan, dus niet de gehalveerde, zoals die van 1986 tot 1990. Wel werd er halverwege de Mistral een chicane aangelegd die in feite een extra inhaallocatie zal opleverde.

De Formule 1 had sinds 1990 nooit meer getest op Paul Ricard dus er werd rekening gehouden met verrassende resultaten. Helaas ten onrechte. Behalve een serie botsingen, veroorzaakt door Sebastiaan Vettel, gebeurde er weinig. Bovendien wisten de voornaamste slachtoffers, Bottas en Vettel zelf, met weinig moeite weer naar voren te rijden en wisten zij netjes weer aan te sluiten, weliswaar ver achter het rijtje favorieten, maar ver voor de rest. Het gaf pijnlijk weer hoe de verhoudingen waren en waarschijnlijk nog altijd zijn: Vooraan Mercedes, Ferrari en Red Bull, dan lange tijd niets en daarna de rest.

Een klassieke Grand Prix keerde terug, op een circuit met een verleden. Maar de race werd een Barcelona kopie. Want ook in 2021 was het niet heel opwindend, tenzij je Nederlander was. Ook al moest hij er op wachten tot de voorlaatste ronde, Hamilton liet Verstappen er meteen voorbij toen de Nederlander aandrong. “Er was toch niet saan te doen”, aldus de Brit….

Terug naar circuits