Ik moet u een geheimpje vertellen: ik keek vorige week naar de Franse Grand Prix en daarna naar de Formule 1 in Bern. En ik heb genoten van Bern!

Nu is de Franse Grand Prix veruit de saaiste race van het seizoen. Dat was vorig jaar ook al zo dus het is niet zo moeilijk om iets opwindender te vinden. Maar het was de eerste Formule E race die ik uitvoerig heb bekeken en ik vond ‘m van begin tot eind interessant. En dat had ik gezien het vele commentaar op de klasse niet voorzien.

Het circuitje van Bern lag op een mooie locatie. Men had een laf circuit kunnen uitzetten op een vaag industrieterreintje en daar de naam Bern op kunnen plakken. Of een paar plattelandswegen in de omgeving kunnen afsluiten. Maar nee, er werd gereden op de karakteristieke heuvel van het centrum, rond de herkenbare Nydegg Brücke die de Aare overspant. Volgens mij huisvestte de brug zelfs de pits en het rennerskwartier maar sinds er niet meer van wagen hoeft te worden gewisseld komt die pits niet vaak meer in beeld dus ik weet het niet zeker.

De baan zelf had van alles: lange rechte stukken, haakse bochten, lange doordraaiers, krappe chicanes. Zo krap zelfs dat er in de eerste chicane een paar wagens op elkaar klapten waardoor de rest in de file stond, met een rode vlag als gevolg. De E-sceptici hadden daarmee meteen weer een argument in handen om de serie tot de grond toe af te branden daarbij vergetende dat op Monaco in de Formule 1 en in Indycar op diverse stratencircuits ook wel de nodige filevorming te melden is na een onenigheid over de bezetting van een paar vierkante meter asfalt. Sowieso hoeft niemand wat te vertellen over de geschiktheid van stratencircuits zolang racen op Monaco toegejuicht wordt….

De race had een hoop in zich, zo niet alles. Jean Eric Vergne was de Lewis Hamilton van dienst door de hele tijd aan kop te liggen. Enig verschil was dat de Fransman in tegenstelling tot de Brit de hele race onder druk stond door een sliert achtervolgers. Hamilton had de hele Grand prix van Frankrijk geen mens gezien.

Andre Lotterer was de man die van achterin naar voren kwam. Vooral in de 2^e helft van de race wist hij gestadig op te rukken door te passeren…op de baan nog wel. Daarbij was hij ook het slachtoffer van regelgeving. Hij had in opdracht van zijn team een rood licht aan de uitgang van de pits genegeerd…

Je had de energiespaarder: Sebastiaan Buemi hield wat meer spanning over en kon tegen het eind dus nog aanvallen. Massa had nog wat te mekkeren over de powerboost zone en dat die op de verkeerde plek lag en yada, yada, yada.

Die powerboost is wel grappig. Wat extra vermogen erbij waar je ook mee kan verdedigen. Alleen je moet wel zelf de tactiek uitstippelen om er optimaal van te profiteren. Want als het op is is het op, terwijl DRS garant staat voor een ongelijke strijd, nooit op is en daarmee elk duel vakkundig vermoordt. Druk maar op je knoppie als je er langs wil…

Alleen de fanboost, dat soort onzin mogen ze van mij meteen afschaffen. Racen is sport, geen populariteitsparade.

En het geluid? Dat geluid, of het gebrek daaraan, kan mij totaal niet boeien.

Maar goed, vergeleken met de Franse Grand prix was elke race leuker. Strijd was er niet, duels ook niet, daar zorgde de DRS wel voor, spraakmakende gebeurtenissen niet gezien. Houden we alleen het feit over dat er een Grand Prix was….

De Indycarrace op Road America later die dag was trouwens bijna net zo vermakelijk als de Formule E race. Het circuit was aanzienlijk mooier dan Bern maar dat is niet zo moeilijk. Road America is sowieso het mooiste circuit in de wereld. De race was wat minder mooi want hier deed Rossi een Hamilton. De duels ver achter de Amerikaan waren echter zeer te pruimen…

Laten we hopen dat de Oostenrijkse Grand Prix dit weekend Bern kan benaderen want Formule E en Indycar hebben een paar weken vrij…

PS, ik zie dat er een nieuwe Wall of Champions in oprichting is op de Red Bull Ring