Na afgelopen weekeinde kan je wel stellen dat vliegende starts maken niet bepaald een kolfje naar de hand van het Formule 1 veld is. Bottas besloot dat wat hem betreft de safetycar te laat zijn lampen uitdeed en hij daarom te weinig ruimte had om een gaatje voor hemzelf te creëren en vanuit de laatste bocht weg te kunnen spuiten zonder dat een achtervolger van z’n slipstream kon profiteren.

De Fin besloot blijkbaar toen maar om de afstand tussen het punt waar hij snelheid zou gaan maken, de startstreep, en het punt waar hij waarschijnlijk voorbijgestoken zou worden, namelijk de eerste bocht, maar zo klein mogelijk te maken.

Begrijpelijk, maar niet gebruikelijk, en ook totaal onnodig. Lewis Hamilton had ‘m al snel te pakken. Maar achter de beide Mercedes rijders brak de hel los. Het middenveld, wat anticipeerde op accelererende koplopers moest op de rem. Het achterveld, wat speculeerde op een slapend middenveld vloog vervolgens achterin.

Kon je trouwens wel meteen zien dat Sebastian Vettel nog altijd een niveautje hoger is dan zijn collega’s achterhoedebevolkers. Hij wist de puinhopen te vermijden, maar Sainz en Giovinazzi niet, die vervolgens hun onderdelen en die van Latifi en Magnussen voorbij zagen vliegen.

De leider mag altijd het tempo bepalen dus in die zin valt Bottas niets te verwijten. Maar zijn manier van rijden doet mij een beetje denken aan Nigel Mansell die in 1993 ook dacht dat hij het tempo mocht bepalen bij een herstart, een rondje of 20 voor de finish van de Indy 500. Nou mocht hij dat ook wel maar 100 meter achter ‘m dacht Emerson Fittipaldi daar anders over, die versnelde en vloog Mansell precies op de lijn, dus reglementair, voorbij en ging op weg naar zijn 2^e winst in de 500. Als bonus waste Luyendyk de Brit ook nog even de oren in Turn One.

Geheel in zijn bekende en alleen door hemzelf erkende stijl begon Mansell na afloop een jankverhaal dat wat Fittipaldi deed onsportief en tegen de regels was. Later, nadat ‘m duidelijk gemaakt was dat er niets onreglementairs gebeurd was, wel iets doms, speelde hij de kaart dat de voorafgaande yellow er alleen maar was om te voorkomen dat hij, de Formule 1 wereldkampioen en redder van de wereld, zou winnen. En toen hij merkte dat hij vooral ‘laughing stock’ was deed de Brit het af als dat hij alleen maar een grap wilde maken. Je zou zeggen dat Trump die dag inspitarie moet hebben opgedaan….

Overigens liet een paar ronden later Fittipaldi zien hoe je een herstart uitvoert. In Turn 4 reed hij zo langzaam dat Luyendyk en Mansell terug moesten naar de 2^e versnelling. Vervolgens trok hij op en liet beide volgers achter, in de verkeerde versnelling….

De ruimte die Fittipaldi in 93 had, die had Bottas zondag dus niet. Tough luck, maar het was niet anders.

Zijn herstart leek ook veel op die van Ryan Hunter Reay in 2013 op Indy, met nog 2 ronden te gaan. De aero van Indycars was, en is, erg ongunstig voor de wagen vooraan en Ryan wist dat hij volgens zijn eigen woorden een ‘sitting duck’ was. En dat bleek: Kanaan en Munoz reden op de streep naast ‘m en gingen voor hem Turn One in. Toen vloog Franchitti de muur in en daarmee was de race afgelopen en Kanaan streek de winst op.

Een jaar later zou Hunter Reay trouwens op indrukwekkende wijze alsnog de 500 winnen na een spannend slotduel met Castroneves. Dus er is ook nog hoop voor Valtteri…