Van een doubleheader van de langste baan van het jaar naar een doubleheader op de kortste baan van het jaar, van rondetijden die richting de 2 minuten gaan naar rondjes van onder de 20 seconden.

Iowa is een echte bullring waar twee keer 23 stieren werden losgelaten om over 250 ronden te bepalen wie het snelste was.

Wie er gewonnen hebben weet u natuurlijk allang dus we zullen hier weer even kijken naar de opmerkelijkheden.

Conor Daly, de parttime teamgenoot ontpopt zich tot oval racer pur sang die zelfs de erkende specialist en parttime baas van Daly, Ed Carpenter, gefronste wenkbrauwen opgeleverd zal hebben. De zoon van voormalig F1 rijder Derek Daly behaalde de pole voor de vrijdagrace en stond voor de zaterdagrace op de 3^e startpositie. En dat voor Carlin, het kleinste team op de grid.

Op vrijdag reed hij 13 ronden aan kop en bleef hij altijd in de buurt van de leiding totdat de wegligging met de noorderzon verdween. Op zaterdag was hij de enige die de Penskes in zicht hield totdat hij pech had met de gele vlag en een ronde achterstand opliep. Die ronde was snel weer verdwenen en hij had de derde positie weer in handen totdat hij vlak voor de finish nog nieuwe banden moest halen en hij zich tevreden moest stellen met de 13^e plaats.

“The box score doesn’t tell the story” aldus Robin Miller, oudgediende in het journalistenkorps van Indycar.

De box score van Simon Pagenaud op vrijdagavond vertelde echter wel het hele verhaal. Starten als laatste, finishen als eerste en de eerste overwinning van het jaar voor Penske was een feit. En de volgende dag was Josef Newgarden oppermachtig en daarmee liet Penske zien dat het team weer terufg is en dat de macht van Chip Ganassi gebroken is.

Niet dat dat veel betekende voor de enorme voorsprong van Dixon in het kampioenschap. Hij werd 2^e op vrijdag en 5^e op zaterdag dus de concurrentie liep nauwelijks in.

Na zijn eerste overwinning op Road America zou je denken dat Rosenqvist nu een last van zich af zou werpen en een vaste waarde aan de kop van het veld zou worden. Op Iowa bleek daar echter niets van. Marcus Ericsson, die toch wordt gezien als een mindere rijder, was ‘m beide dagen te snel af.

Wie erg blij zullen zijn waren Rinus Veekay en de makers van het aeroscreen. Rinus, omdat hij op vrijdagavond ongeschonden uit een angstaanjagende crash met Herta tevoorschijn kwam waar het aeroscreen voorkwam dat de Nederlander de wagen van Herta op z’n hoofd kreeg. De makers van het aeroscreen konden tevreden toezien dat het aeroscreen erger voorkwam. Niet alleen voor Veekay, maar ook voor Ericsson die de rondvliegende brokstukken niet om de oren kreeg maar tegen zijn aeroscreen. Hetzelfde scherm kon op zaterdagavond gewoon weer op de wagen gezet worden.

Waren de resultaten van Veekay dan niet zo goed, zijn snelheid was wel beide avonden goed geweest voor een top 10 klassering. Na de crash van vrijdag ging er op zaterdag een pitsstop de mist in, weg top 10…

Tot nu toe is het seizoen een prooi voor Ganassi en Penske. Grote afwezige is het team van Andretti. Rossi heeft nog niet echt van zich doen spreken. Herta reed de eerste 5 races heel regelmatig maar was in Iowa de weg kwijt. Hunter Reay heeft een rampseizoen, Veach was op Texas heel snel maar heeft het sindsdien af laten weten. En Marco Andretti? Tsja…

Het McLaren team lijkt echter wel steeds sneller te worden. Nadat ‘O Ward bijna won op Road America werden solide resultaten neergezet in Iowa, met een 3^e en 4^e plaats in race 1 en een 6^e en een 12^e in race 2. Dat geeft aan dat zowel op roadcourses als op ovals de McLarens mee kunnen doen. Wellicht is er een nieuw topteam op komst.

Er volgt nu even een pauze: op 9 augustus wordt er gereden op Mid Ohio, daarna volgt op 23 augustus de Indy 500. Overigens is daar voor de tweede keer het aantal toe te laten toeschouwers naar beneden bijgesteld, nu mag nog maar een kwart van de capaciteit gevuld worden. Op Iowa mocht ook het publiek mondjesmaat aanwezig zijn dus wellicht zien de tribunes van Indy er in augustus er hetzelfde uit als afgelopen weekeinde…