Wat viel er op het afgelopen weekeinde? Max doet 10 op een rij, ja, dat viel op, maar dat was niet onverwacht.

Palou wint het Indycar kampioenschap. Nou, dat zat er al weken aan te komen dus dat viel ook niet op en was ook niet onverwacht. “Rinus Rinus” hoor ik van groene zijden komen. Ja, dat viel wel een beetje op.

Nee, wat echt opviel was dat bij het vallen van de avond op Darlington de Southern 500 plotseling werd geneutraliseerd. Was de stage net gefinished? Nee. Was er een typisch voor NASCAR debris call nodig om het veld weer samen te brengen? Nee. Lag er iemand in de muur? Nee.

Hoewel, het had wel met die muur te maken en dan met name het 30 cm brede strookje asfalt naast die muur. De Southern 500 begon in de late middag en zou finishen in de avond. En dus moest op een gegeven moment de verlichting worden ontstoken aangezien de koplampen van de Toyota Camry’s, Chevy Camaro’s en Ford Mustangs alleen maar bestaan uit stickers.

De verlichting deed veel. Veel, zo niet alles was te zien. Maar het werd dus net niet. Die 30 cm naast de muur bleef in het donker. Het verlichtingscircuit wat dit deel van de baan zichtbaar moest maken faalde op het moment-surpreme. En daarmee moest de gele vlag worden gezwaaid om de juiste draadjes te verbinden.

“Ach, wat doet die 30 cm nou?” hoor ik de lezer al denken. Nou, heel veel als blijkt dat de ideale lijn op Darlington zolang de race vorderde steeds verder opschoof naar de muur. In NASCAR zie je vaak 2 of meer lijnen ontstaan. Een bovenlijn die de muur volgt, een benedenlijn die vaak langs het gras en de belijning van het infield schuurt.

In Darlington bleek de bovenlijn de snelste route van start naar finish en zoals eerder al gezegd hoe verder de race vorderde hoe hoger die lijn kwam te liggen. En daarmee was het van groot belang om ook die laatste 30 cm van de baan in het licht te zetten, want je wil eventuele rommel op de baan wel kunnen zien, zeker als de muur zo dichtbij is.

In het laatste kwart van de race voerden winnaar Kyle Larson en Tyler Reddick een angstaanjagend staaltje van precisie rijden uit door rondenlang rakelings langs de muur te scheren. Een marge inbouwen kon, maar dan was je te langzaam. Colin Chapman zou gezegd hebben: “zolang je de muur niet raakt heb je de verkeerde lijn, als je de muur raakt ben je over de lijn heen gegaan.” Sinds de stunt van Ross Chastain verleden jaar in Martinsville is wallriding overigens verboden.

Larson, Reddick, en ook Chris Buescher en William Byron, die 3^e en 4^e finishten, wisten in elk geval die ideale lijn te benaderen want de reclame aan de rechterkant van de wagen was nog intact aan de finish. Maar elke ronde werd er weer letterlijk een hoop stof opgeworpen.

Martin Truex kon diverse schaafwonden noteren en Ryan Newman raakte de muur en maakte daarna een spin waarin meerdere slachtoffers vielen.

Met zijn sterk staaltje koorddansen op hoge snelheid heeft Kyle Larson in elk geval z’n ticket voor de volgende ronde in de NASCAR playoffs binnen. Gezien het getoonde spectakel op Darlington belooft het een fantastische finale te worden. Nog 9 races te gaan, lights on and action!