Je hoort het wel eens in Amerikaanse series: “well, we’ve got to take a raincheck on this”, oftewel, het lukt nu even niet dus we moeten even een nieuwe afspraak maken. Waar de uitspraak vandaan komt weet ik niet maar het zou zomaar uit de Indy 500 kunnen komen. Elk toegangskaartje heeft namelijk een afscheurbaar deel. Het is het kaartje wat je kunt gebruiken als de race vanwege regen moet worden uitgesteld. Het grote deel van het kaartje gebruik je voor de grote dag zelf, de raincheck voor de dag waarop een eventueel uitgestelde race, of een deel daarvan, wordt verreden.
In de lange geschiedenis van de Indy 500 is het al een paar keer voorgekomen dat de race moest worden uitgesteld, soms een dag, ook wel eens 2 dagen, en in een enkel geval zelfs een week.
Volgens mij was het in 1997 dat de race voor de laatste keer niet op Memorial Day kon worden gereden. De race startte nog wel op zondag maar Arie Luyendyk kon pas op dinsdag Victory Lane inrijden.
Regen en uitstel zal nooit leuk zijn op de Speedway, maar het heeft ook voordelen. Want de TV- of radiotijd moet gevuld worden en dan worden er altijd beelden en geluiden uit de oude doos gehaald. Momenteel is Rookie Orientation Practice uitgesteld vanwege regen en dus kan ik luisteren op Indy radio naar het radioverslag van de race van 1982. Althans, dat denk ik want Paul Page heeft het over Rick Mears en Gordon Johncock als eenmalige winnaars en Tom Sneva die nog nooit gewonnen heeft. Dus is het 1982 of eerder (Johncock won in 82 zijn 2e 500, Sneva won in 83 zijn 1e en enige en Mears pakte in 84 zijn 2e), maar er is geen enkele melding van Bobby Unser die won in 1981. En er werd gesproken over de broeders Whittington en die kwamen voor 1981 nooit hun illegale geld op de Speedway spenderen. Dus 1982.
Met het verslag van 1982 op de achtergrond heb ik mooi de gelegenheid om eens de eerste 5 races van het Indycarseizoen de revue te laten passeren.
Je kan het het seizoen van de jonkies noemen want 4 van de 5 verschillende winnaars is jonger dan 25 jaar. De 5e is dan weer 40. Een generatiewissel is ingezet, alleen de onvermijdelijke Scott Dixon pleegt nog verzet.
Palou won de eerste race op Barber Motorsport Park en gaf daar even een visitekaartje af. Ik verwacht nooit veel van de 3e wagen van Ganassi maar de Spanjaard liet zien dat het geen toeval was dat hij Veekay af en toe het vuur aan de schenen legde in de strijd om de Rookie of the Year titel.
Colton Herta had het vorig jaar moeilijk in een Andretti team dat de weg naar de overwinning kwijt was. Nou ja, Andretti was het kwijt, maar Herta niet want die liet als enige in het 5-koppig team zien wat winnen was. En dit jaar bewees hij dat weer op St Pete met een overwinning die geheel en al aan hem toe te schrijven was. Had er iemand pech? Of een probleem? Nee, iedereen was gewoon kansloos. Of ze hadden de pech dat ze tegen Herta moesten aantreden.
Scott Dixon liet vervolgens zien dat de jonkies hèm in elk geval nog niet moesten afschrijven door te winnen op de moeilijke oval van Texas Motor Speedway. Die oval is zo moeilijk geworden omdat er ter wille van de zware NASCAR stockcars een goedje op de baan gemeerd is dat meer grip biedt. Voor NASCAR dan, want voor Indycar werkt het averechts en is het buiten de ideale lijn spekglad en is inhalen zeer moeilijk.
Pato ‘O Ward bedacht echter een dag later dat er maar één mogelijkheid is om naar voren te komen: door gewoon wel inhaalpogingen te doen. En het lukte de Mexicaan ook nog en daarmee werd hij de 4e winnaar in 4 races. En McLaren won voor het eerst sinds 1979 een Indycarrace.
Veekay, onze rookie of the year, had tot dan toe nog geen grootse daden laten zien. Hij reed zijn races netjes mee en kwam bij elke race aan de finish. Spectaculair was het echter nog niet. Tot de Indy Grand Prix op de Indianapolis roadcourse. Verleden jaar pakte de Nederlander daar al z’n 1e pole maar dit jaar was hij ronduit dominant. Alleen in de kwalificatie liet hij het even afweten en viel hij buiten de Fast Six.
In de race wist hij vlot op te klimmen en liet hij er geen twijfel over bestaan: hij was op de Indy roadcourse de beste.
Op het moment van schrijven zijn er al 3 dagen van practice voorbij en zitten we in de aanloop naar de kwalificatieritten van zaterdag en zondag. Ik heb nog geen patroon kunnen bespeuren in de tijden. Ganassi zit vaak vooraan, met Dixon en Kanaan. Newgarden zit ook elke dag in de top 10 maar verder is er nog niet echt te zeggen wie vooraan komt te staan in de kwalificatie
Dus wie er pole gaat halen? Wie het weet mag het zeggen. Ik zie Dixon toch weer als favoriet gezien zijn snelheid van deze week. Maar op pole day zal toch alles weer anders zijn.
Fast Friday zal mogelijk wat duidelijkheid geven.
Wie er zich vrijwel zeker kan gaan opmaken voor de zenuwslopende Back Row Qualifying is RC Enerson. De Amerikaan en het nieuwe Top Gun Racing waren laat met Rookie Orientation en misten vervolgens twee trainingsdagen. En dat is nooit een goede ontwikkeling.
Max Chilton zal ook wel eens in de strijd om de laatste rij kunnen belanden: het geld bij Carlin is op. Het team besloot al de Indy Grand Prix aan zich voorbij te laten gaan om vage redenen. Maar het verdwijnen van de naam Gallagher van de wagen van Chilton maakte alles wat minder vaag.
Wie verder? Anyone’s guess…
Het weer zit er in elk geval goed uit. Voor de kwalificatie kunnen die rainchecks dus aan het kaartje blijven zitten….. (of op Veekay z’n helm)
Author: Jacco Den Hollander
Indyoot