• Bericht reacties:0 Reacties
  • Laatste wijziging in bericht:1 september 2021
  • Leestijd:7 minuten gelezen
  • Bericht auteur:
  • Berichtcategorie:Artikelen

Je zou maar met je kinderen voor de eerste keer naar een Formule 1 wedstrijd zijn gegaan. Je betaalt een paar dure kaartjes voor de vuilnisbelt-in-wording, genaamd Kemmel. Vervolgens is je koffie koud geregend, zijn je boterhammen een hoopje pulp geworden en wacht je urenlang op een paar F1 auto’s. Helaas, dat was de situatie in het Spa-water.

Gelukkig waren de Formule 3 en de Porsches nog langs gekomen anders was het wel een enorme verloren dag geworden. Als je langs de baan stond kan ik me voorstellen of je afvraagt of je nog terugkomt, zeker als het de eerste keer was. Maar dat terzijde.

Want hoe ging men met de omstandigheden om? En had dat beter gekund?

Het weer heb je niet in de hand dus daar hoef je je verder niet druk over te maken. Dus hoe kan je daar als Formule 1 het beste op inspelen?

Er zijn al legio regenraces geweest in de geschiedenis van de Formule 1. In veel daarvan viel slechts een deel van de race letterlijk in het water maar er zijn er ook wel een aantal te noemen die van begin-tot-eind door-en-door nat waren. In 1968 reed Jackie Stewart naar een van zijn grootste overwinningen op de Nürburgring. Het regende de hele dag, op veel plekken stroomden er beekjes over de baan en de Schot wilde eigenlijk helemaal niet starten. Het zicht was nihil en de kans op brokken groot. Ken Tyrrell zei “boy, today you’re underpaid” en hij moest Jackie echt de wagen inpraten. Stewart startte en reed het hele veld op een hoopje en won met 4 minuten voorsprong, dat zou op Spa iets minder dan 2 ronden zijn geweest. Op het podium zei hij: “Ik reed nog nooit zo’n verschrikkelijke race”.

We kennen natuurlijk allemaal de eerste overwinning van Senna in Portugal waar de Braziliaan schijnbaar moeiteloos zijn Lotus rechthield te midden van alle spinnende en crashende collega’s. Een iets minder bekend feit is dat Senna’s 2e overwinning onder identieke omstandigheden plaatsvond, op Spa, eind september 1985. Ook toen was het hondenweer in de Ardennen en ook nu wist Senna simpel uit de problemen te blijven waar anderen daar minder succesvol in waren.

Ook al heel wat spray in 1985

En verder waren daar natuurlijk de masterclasses van Schumacher in Spanje in 1996 en Hamilton in Japan in 2007.

Wat ik me dan afvraag is wat er toen zo anders wat ten opzichte van nu. Waarom konden toen wel regenraces worden gehouden die full-wet waren en waarom kan dat nu niet meer?

In een column van Jo Bossuyt, journalist voor De Morgen, staat uitgelegd dat de huidige Formule 1 auto’s veel meer water verspreiden dan die van vroeger door de verhoogde downforce en de efficiëntere regenbanden. Ik denk dat het dat is, in combinatie met een veranderend normbesef waarin het niet meer geaccepteerd wordt dat er zulke grote risico’s worden genomen. Daarbij had de organisatie in Spa natuurlijk al wat zware ongevallen te verwerken gekregen met de crash in de kwalificatie van Llando Norris en de multicrasch in de FW race. En de dood van Hubert in 2019 ligt ook nog vers in het geheugen.

Maar hoe er vervolgens om wordt gegaan met de dreigende annulering van de GP, dat kan natuurlijk weer alleen maar in de Formule 1. De eerste startpoging om 15:25 was nog wel valide en het afblazen uiteraard ook. Maar wat er vervolgens voor de ogen van de toeschouwers werd ontvouwd kan zo in de cursus besluiteloosheid worden opgenomen.

Het weer werd voortdurend naar voren geschoven als reden om de start uit te stellen. Ja, dat ziet iedereen ook wel. In de tijd dat het buienradars regent weet iedereen wel dat er voorlopig geen einde komt aan de regen en er dus niet gestart kan worden. Op een gegeven moment werd de klok maar stil gezet zodat er niet meer aan de eigen regelementen voldaan hoefde te worden (uiterlijk 3 uur na de start een finish). En weer later werd het weerbericht maar uitgesteld. Oftewel, de besluitvorming was van een troosteloze triestheid dat het weer daar zelfs een beetje zonnig bij leek.

Dat er uiteindelijk na 18:00 nog even 2 rondjes werden afgespoeld achter de safety car (noem dat ding nou eens een pace car!) was eigenlijk een belediging voor de toeschouwers. Niemand kon z’n kaartje terug claimen wat er was per-slot-van-rekening gestart, ook al was het niet meer dan een poppenkast. Je had net zo goed meteen om 16:00 aan kunnen geven dat er niet meer gestart zou worden, niet meer gestart KON worden. Had je die soap ook niet meer hoeven op te voeren. Voor mijn part deel je een kop choco uit bij de uitgang en dan kan iedereen naar huis. Maar dit was een gevalletje aan het lijntje houden.

Op naar Zandvoort dan maar, het laatste kort geding in Nederland-overlegland is uit de weg geruimd. Het strandweer ziet er goed uit dus laat het geraas over die banking maar komen. Overigens is er een coureur die ervaring heeft met een banking: Fernando Alonso. Hij reed namelijk niet alleen op Indy, maar ook op Daytona. Op Daytona reed hij zelfs in de regen op de banking dus dat kan ook.

OP COTA reed NASCAR in de regen

Een voordeel heeft de non-race van Spa trouwens wel: het altijd-en-eeuwige smalende gezeik dat in Amerika nooit gereden wordt bij regen kan het raam uit. Dat was toch al nooit waar want op straten- en wegcircuits wordt gewoon gereden met NASCAR en Indycar, daarbij zie ik het nog wel gebeuren dat in de toekomst door de F1 organisatie er steeds vaker naar de rode vlag wordt gegrepen als er nattigheid uit de lucht komt.

Jacco Den Hollander
Author: Jacco Den Hollander

Indyoot

Geef een reactie