LENGTE CIRCUIT: 4.318 km
RONDERECORD: 1:05.619 C. Sainz (2020)
POLE 2023: 1:04.391 Max Verstappen
SNELSTE RACERONDE 2023: 1:07.012 Max Verstappen
TOP 3 RACE 2023: 1 Verstappen 2 Leclerc 3 Perez
De Red Bull Ring heeft duidelijk te lijden gehad van de jacht op doping die al sinds de jaren 80 gaande is, voornamelijk in het wielrennen. Waar dat op slaat leg ik u zo uit.
Formule 1 begon in Oostenrijk in 1964, op een vliegveldje. Er werd wel vaker op vliegveldjes gereden in Oostenrijk, en anders op de Salzburgring, een ultrasnel circuit rond een kleine vallei. Maar voor Formule 1 was dat alles te kort. Het vliegveld van Zeltweg was wel lang genoeg en zo toog het Formule 1 circus naar Oostenrijk in 1964. Het gezelschap kwam terecht in een woud van betonplaten dat in een Grand Prix van 2 uur meer problemen opleverde dan de toen ook al beruchte betonplatenbaan in Sebring over de traditionele 12 uur. Het werd dan ook een eenmalige actie op Zeltweg, met een eenmalige winnaar: Lorenzo Bandini behaalde zijn enige overwinning op de hobbels van de Zeltweg Flugplatz.
Dat betekende echter niet dat de initiatiefnemers het opgaven. Ze wisten wat er veranderd moest worden en namen daar even de tijd voor. En terecht want in 1969 werd er een superbaan opgeleverd in Zeltweg. Een supersnel circuit met lange snelle uitdagende bochten. Het wegdek was zo vlak als een biljartlaken en de omgeving was ook uniek voor een Formule 1 circuit. En het circuit was al meteen goed voor een primeur met de eerste overwinning van een Porsche 917, de legendarische Le Mans wagen, in de 1000 kilometer van Zeltweg, een van de eerste evenementen op het supersnelle circuit. De locatie werd echter vanaf toen Österreichring genoemd. De Österreichring was ook de locatie waar de Porsche 917 nog eens even goed getest werd na de eerste overwinning en zo van het ontembare beest tot het onverslaanbare monster van de sportwagenracerij evolueerde.
In 1970 keerde de Oostenrijkse Grand Prix weer op de kalender terug en wat een geluk: lokale held Jochen Rindt had een superseizoen met de Lotus 72, een wagen die lichtjaren vooruit was op de concurrentie, en zou dus ook op de Österreichring wel even de overwinning komen ophalen. Uitverkocht huis verzekerd. Wet van Murphy: Rindt valt na een ronde of twintig uit. Gelukkig waren er ook een paar Zwitsers op de Grand Prix afgekomen: konden die juichen voor Regazzoni die tweede werd achter Jacky Ickx. Een jaar later konden die Zwitsers helemaal feest vieren na de overwinning van Jo Siffert. De Oostenrijkers moesten echter tot 1984 wachten op een winnende Oostenrijker: Niki Lauda.
De Österreichring kreeg vooral in de jaren ‘70 de reputatie van circuit met gekke races en onverwachte winnaars. Zo won Brambilla in 1975 de race in de stromende regen en vierde dat met een spin over de finish die in de vangrail eindigde, met een kromme neus reed hij nog een ereronde. In 1976 won John Watson voor Team Penske, een jaar nadat dit team zijn trouwe huiscoureur en ingenieur Mark Donohue verloor. In 1977 was de Ö-Ring, zoals de baan vaak werd genoemd, het toneel van de enige overwinning van Shadow en de eerste overwinning van Alan Jones. Het is tot nu toe de laatste overwinning geweest voor een Amerikaans team. Misschien kan Gene Haas daar wat aan doen.
In 1987 luidde een rommelige race het (voorlopige) einde in van de Oostenrijkse GP. De race moest maar liefst 3 maal gestart worden nadat tweemaal de voorstelling “’s werelds duurste schroothoop” was opgevoerd.
In 1997 keerde de Grand Prix terug, op dezelfde locatie, maar het was niet meer de Ö-Ring, de baan heette nu de A1-Ring en het circuit lag ineens ook niet meer in Zeltweg, maar in Spielberg…
Het circuit was veranderd: de Ö-Ring had golvende, volumineuze armen, alsof het die van een sprinter op anabole steroïden waren. Wat we nu terug kregen zag eruit als het sprieterige, hoekige en knokige lichaam van een lange afstand loper die op water en brood leeft. Alsof de falende dopingcontroles in de Tour de France wel succes hadden op een Oostenrijks circuit.
Voorheen waren alle bochten snel, lang en wijd, nu langzaam, kort en hoekig. De snelheden lagen veel lager, de remmen moesten veel sterker aangesproken worden. Niettemin zag het er nog best wel aardig uit omdat we inmiddels ook circuits hadden als Magny Cours en Barcelona en daarbij hadden we nog altijd het geweldige uitzicht op de Oostenrijkse bergen.
De spraakmakende resultaten waren er niet meer, maar wel spraakmakende schandalen: alle keren met Ferrari als middelpunt: in 1998 moest Eddie Irvine zijn derde plaats opgeven aan Michael Schumacher, hoewel stalorders verboden waren. In 2001 moest Barrichello in de remmen op het laatste rechte stuk om Schumacher een tweede plaats te schenken en in 2002 gingen de Italianen voor het toetje: Rubinho moest op de finish zijn overwinning weggeven aan de Duitser, die ‘m onder gejoel en gefluit in ontvangst nam. Het schenken van een overwinning is wel het hoogste dat je kan doen, hoger kan niet moet men gedacht hebben en werd het dus tijd om de A1Ring/Zeltweg/Spielberg/Ö-Ring/Österreichring weer van de kalender te schrappen.
In 2014 kwam de Oostenrijkse Grand Prix weer terug, weer op dezelfde locatie maar nu als Red Bull Ring. Helaas had de producent van het stimulerende drankje niet een injectie in de lay-out van het circuit gedaan en was het dus hetzelfde verhaal als de A1-Ring / Spielberg en niet de opgeblazen versie van Ö-Ring / Zeltweg. Verrassende resultaten waren er niet, de races werden in stijl door Mercedes-rijders gewonnen.
Tot de races van 2018 en 19: toen won er niet een Mercedes rijder maar Max Verstappen! En wel op twee totaal verschillende wijzes: in 2018 door nergens ook maar een een centimeter te hard te rijden en zo de banden te sparen. In 2019 was het na een slechte start alles of niets. Zo hard mogelijk achter de leiders aan en twee ronden voor de finish de beslissing forceren. De stijlen van een toekomstig wereldkampioen…
In 2020 hadden we de unieke gebeurtenis dat de Oostenrijkse Grand Prix de openingsrace was van het COVID19 getroffen wereldkampioenschap, direct gevolgd door een Grosse Preis von Steiermark een week later op dezelfde locatie, 50 jaar na de originele Preis von Steiermark. Beide races waren weer traditioneel een prooi voor Mercedes.
En in 2021 legde Verstappen wellicht de basis voor zijn wereldtitel in Oostenrijk. Vanwege COVID19 werd weer een Oostenrijk/Steiermark combi gedaan. Wat de concurrentie ook deed, Verstappen liet hen beide keren kansloos.
Verleden jaar behaalde Verstappen wel de winst in de sprintrace maar in de chte race moest hij zijn meerdere erkennen in Charles Leclerc, die na elke stop met achterstand uit de pits kwam maar ook elke keer de nederlander weer wist te passeren op de baan.
Dus dat was de geschiedenis van de Grand Prix van Oostenrijk, van een opgepompt circuit dat waanzinnig snelle races opleverde naar een 13-in-een-dozijn vermagerde baan. Wel een prachtig uitzicht en hoogteverschillen, wat het gelukkig nog best wel onderscheidend maakt omdat we inmiddels ook naar China, Bahrein en Abu Dhabi gaan….