Indy Motor Speedway staat bol van de tradities.

Aantal starters? 33, niet meer. Hopelijk nooit minder

Indy 500 in mei? Tot nu toe nog altijd gelukt.

Twee kwalificatieweekeindes? Ai….

Voor zover ik mij kan herinneren bestond de maand mei altijd uit Poleday (+weekend), Bumpday (+weekend) en Raceday. M’n verjaardag en de Grand Prix van Monaco zaten daar ook altijd ergens tussen.

De traditie van de drie weekenden is er nog steeds maar wordt nu wel anders ingevuld. Het is nu Indianapolis Grand Prix weekend, Qualifying weekend en Raceday. Poleday en Bumpday zijn er nog steeds maar moeten tegenwoordig een dag delen.

Afgelopen weekend werd de Indy maand afgetrapt met de Grand Prix. Helio Castroneves liet zijn eigen traditie in ere door naast de 500 ook aan deze race deel te nemen en zichzelf even los te maken van zijn IMSA verplichtingen. Niet dat ’t hem veel bracht want teamgenoot Simon Pagenaud hield weer die traditie in ere dat alleen hij en Will Power de Indy Grand prix winnen, waarschijnlijk tot grote opluchting van hemzelf want de Fransman had al sinds september 2017 niks meer gewonnen.

De Indy Grand Prix was een vermakelijk voorafje voor de hoofdmaaltijd in de vorm van de Indy 500. Felix Rosenqvist behaalde de eerste pole, Jack Harvey haalde zijn eerste podium, Matheus Leist gaf aan dat hij meer kan dan onzichtbaar zijn en Scott Dixon liet traditioneel zien dat als je wil winnen je eerst hem moet verslaan. En dat deed Pagenaud dus, met een gewaagde maar geslaagde inhaalpoging in een snelle chicane in de voorlaatste ronde.

De race begon droog maar al snel begon het te spetteren. Uiteindelijk was het uitgerekend Castroneves die het hele veld in staat stelde regenbanden te gaan halen door bij het uitkomen van de pits in de rondte te gaan en een yellow uitlokte. In de regen wist Pagenaud binnen 17 ronden wel raad met Leist, Harvey en Dixon.

Na de Indy Grand Prix moest de baan gedurende twee dagen worden omgebouwd van roadcourse naar oval om nog een traditie te starten: dagelijks testen, van noon tot 6 uur ’s avonds. Vroeger gedurende 2 weken, nu nog maar eentje en een beetje.

Interessant om te kijken is wie er het snelst is en wie de snelste is zonder dat hij een slip stream heeft. Het eerste zegt wie er goed is in het verkeer en dus in de race, het tweede geeft een indicatie wie er wellicht hoge ogen gaat gooien bij de kwalificatie.

Wat betreft de kwalificatie zullen de testritten van vrijdag interessant zijn. Traditioneel worden dan de wagens in kwalificatietrim getest. Wie dan het snelst is zonder slipstream zal een belangrijke kandidaat voor de pole worden.

Op zaterdag zal iedereen zich proberen te kwalificeren door zo snel mogelijk 4 ronden af te leggen, met de baan voor zichzelf, dus geen mogelijkheid een slipstream op te pikken. Iedereen krijgt in elk geval 1 mogelijkheid. Als er aan het eind van de kwalificatie nog tijd over is mogen er nog pogingen worden gedaan om te verbeteren. Vooral de bevolkers van de laatste rij zullen van die gelegenheid gebruik maken. Maar misschien ook de rijders die rond de 9^e plaats plaats staan zullen nog een poging wagen.

Want als op zaterdagmiddag het kanon afgaat zal de balans worden opgemaakt. De eerste 9 gaan naar de fast nine die op zondag gaan uitmaken wie de pole pakt in een sessie waar een ieder 1 kans krijgt, een mini pole day dus. De nummers 10 tot en met 30 zijn klaar en gekwalificeerd. En de laatste rij zal, ook op zondag, samen met de nog niet gekwalificeerden uitmaken wie er in de race is en wie er uit ligt. En als dat bepaald is gaat de baan open voor een testsessie voor alle gekwalificeerden terwijl de ongelukkigen aan het inpakken zijn. Bumpday in klein formaat…

De eerste testritten werden gedomineerd door Will Power, Pagenaud en Ed Carpenter. De enige rijder met een sprintcar verleden en de enige owner-driver in het veld zal ook dit jaar weer een grote kans maken op de pole.

Verder is er nog niet veel te zeggen over who’s hot en who’s not. Het lijkt er wellicht op dat McLaren tot nu toe wat teveel hooi op de vork heeft genomen. Alonso was de hele dag in de onderste regionen van de ranglijst te vinden met elekrische problemen. Ik snap niet helemaal waarom McLaren een technisch partnership is aangegaan met Carlin. Lijkt me dat Carlin al genoeg te doen heeft met z’n eigen wagens maar wellicht neemt McLaren straks Carlin wel over.

En verder heeft de nieuwe Red Bull junior Pato O ’Ward zijn rookie test nog niet gehaald. Niet dat hij daar schuldig aan was, zijn versnellingsbak was stuk. Het betekende echter wel dat hij niet aan de middagtraining kon meedoen.

Vandaag heeft Pato weer een kans, als het weer het toelaat, en de vooruitzichten zien er niet zo goed uit…Maar wie weet…